) مهارت پروازی
به مجموعه تواناییهای فرد اطلاق میشود و مشتمل بر مهارتهای ادراکی، انسانی و فنی (تخصصی) است (بختیاری، ۱۳۹۰، ۷۱). این ابعاد در فصل دوم تفصیل شد. مهارت های پروازی نیز در این پژوهش مشمول مهارتهای فنی و ادراکی است که به طور تخصصی تر می تواند تعریف شود.
در تعریف عملیاتی مهارت پروازی عبارت است از: توانایی استفاده از دانش پروازی در امر هدایت و کنترل یک وسیله پرنده. منظور از مهارت پروازی مهارتهایی شامل مهارت در انجام پرواز نرمال، مهارت در انجام پرواز تاکتیکی، مهارت در انجام پرواز در شرایط متفاوت جوی، مهارت در انجام پرواز ناوبری IFRو شبانه، مهارت در انجام پرواز ناوبری VFR، مهارت در انجام پرواز حالات اضطراری و مهارت در تقویت حس پرواز است که در فصل دوم تفصیل شده است.
۱-۸-۳-۳) نگرش پروازی
نگرش نشاندهندهی اثر شناختی و عاطفی به جای تجربهی شخصی از شیء یا موضوع اجتماعی مورد نگرش و یک تمایل به پاسخ در برابر آن شیء است (کریمی،۱۳۷۷). نگرش در این معنی یک «مکانیسم پنهانی» است که رفتار را هدایت میکند. نگرش، نظری است که درباره افراد، چیزها یا رویدادها ابراز میگردد و منعکسکننده نوع احساس فرد درباره آن است (رابینز، ترجمه پارسائیان، ۱۳۷۶: ۴۵).
در حوزه تخصصی موضوع نگرش پروازی عبارت است از: ایجاد باور مثبت کارکنان پروازی نسبت به واقعی بودن پرواز با شبیه ساز در تمام حوزه های پروازی و تغییر رویکرد مدیران و فرماندهان عالی رتبه سازمانی به کاهش هزینه های پروازی است. در فصل گذشته مجموعه این عوامل به منظور روشن کردن ابعاد نگرش پروازی با استفاده از تحقیق در کتب تخصصی مرتبط، توزیع فرم و انجام مصاحبه استخراج شد. مؤلفه های باور نسبت به واقعی بودن پرواز با شبیه ساز، تغییر رویکرد سازمانی به کاهش هزینه های پروازی، قضاوت صحیح در پرواز[۱]، علاقه مندی به پرواز و کسب مهارت و دانش بیشتر، اعتماد به نفس در پرواز و تصمیم گیری به موقع در پرواز دربرگیرنده ابعاد تخصصی نگرش پروازی هستند. خلاصه گویه های عملیاتی مشروحه در جدول زیر قابل مشاهده است.
[۱] Judgment
بررسی تأثیر آموزش شبیه ساز پروازی بر ارتقای توانمندسازی کارکنان پروازی هواپیمایی ناجا